Εκλεκτικός καλλιτέχνης, συγγραφέας, ζωγράφος, γλύπτης, γραφίστας και βιομήχανος, ο Bruno Munari γεννήθηκε στο Μιλάνο το 1907 και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Polesine (νότιο Βένετο). Το 1926 επέστρεψε στο Μιλάνο, όπου συμμετείχε στο καλλιτεχνικό κίνημα του Φουτουρισμού και μαζί με την ομάδα καλλιτεχνών Severini, Marinetti, Prampolini και Aligi Sassu, βοήθησε στην ίδρυση του Lombardo Radiofuturista Group εμβαθύνοντας τις τεχνικές της αεροζωγραφικής. Το 1933 ξεκίνησε την έρευνά του για το Macchine Inutili και δημιούργησε το Macchina Aerea και το 1942 δημοσίευσε τις «Munari’s Machines» με τον εκδοτικό οίκο Einaudi και έγινε για αυτούς, και για πολλούς άλλους εκδοτικούς οίκους, δημιουργικό γραφικό, συνεργαζόμενος για πολλά χρόνια. Το 1948 ήταν ένας από τους ιδρυτές του M.A.C. (Movimento Arte Concreta) μαζί με τους Atanasio Soldati, Gillo Dorfles και Gianni Monnet, και σταδιακά εξερεύνησαν τον τομέα της κινητικής τέχνης, τη συνύπαρξη οργανικών και μηχανικών κινήσεων, καταδεικνύοντας επίσης τη δυνατότητα σύγκλισης τέχνης και τεχνικής. Ξεκίνησε τον οπτικό πειραματισμό το 1953, δουλεύοντας σε άμεσες προβολές με πολωμένο φως, μέχρι που γύρισε πειραματικές ταινίες και avant-garde ταινίες και από αυτά τα έργα, στη συνέχεια δημιούργησε το Cineteca di Monteolimpino - Διεθνές Κέντρο Ερευνών Ταινιών. Πάντα εστιασμένος στην εξερεύνηση της φόρμας, το 1958 διαμορφώνοντας τα δόντια των πιρουνιών δημιουργεί μια γλώσσα σημαδιών μέσω πιρουνιών και την ίδια χρονιά, με καινοτόμο επανερμηνεία της έννοιας της γλυπτικής, παρουσίασε τα πτυσσόμενα ταξιδιωτικά γλυπτά σε χαρτόνι. Το 1962 οργάνωσε στο Μιλάνο την πρώτη έκθεση Arte Programmata και τα επόμενα χρόνια αφοσιώθηκε στην κινητική έρευνα και πειράματα Ξηρογραφίας. Για τη δραστηριότητά του έχει λάβει πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του Compasso d'oro της Ένωσης Βιομηχανικού Σχεδιασμού (1954, 1955, 1979 και το 1995 για την καριέρα του). το Χρυσό Μετάλλιο της Τριενάλε του Μιλάνου για τα βιβλία Illeggibili (1957). την τιμητική μνεία της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης (1974). το βραβείο Japan Design Foundation (1985). το Βραβείο Lego για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της δημιουργικότητας στα παιδιά (1986). Τον Σεπτέμβριο του 1998 πέθανε στο σπίτι του στο Μιλάνο.